جهت مسلح نمودن بتن شمعها، شبکه آرماتور اجرا میشود که با توجه به موقعیت خاص شمعها (قرار گرفتن تمام طول شمع در خاک)، شبکه­های آرماتور به صورت قفس در کارگاه آرماتوربندی ساخته شده به محل اجرای شمع حمل و در آن نصب می شوند. در ادامه­ی این بخش به اجزای فعالیت مذکور اشاره می شود.

در خصوص طراحی قفس آرماتور لازم است توجه گردد با عنایت به شرایط خاص شمع­ها و بتن­ریزی آنها با استفاده از ترمی، میلگردهای طولی و عرضی باید به گونه ای باشد که عبور بتن از میان آنها به سهولت عملی گردد. در همین راستا حداقل ابعاد چشمه های قفس آرماتور ١۰×١۰ سانتی متر پیشنهاد شده است. بدیهی است انتخاب ابعاد مختلف بخش­های قفس آرماتور بایدا با لحاظ نمودن کلیه معیارها و جوانب طراحی صورت گیرد.

١-١-ساخت قفس آرماتور ( با آرماتور عرضی تنگ بسته )

آرماتور عرضی (خاموت) هر شمع دایروی، به یکی از صورت های اسپیرال (مارپیچ) و یا تنگ می­باشد. ذیلا به روش ساخت قفس ها با خاموت تنگ اشاره می شود.مراحل شکل دادن خاموت تنگ در تصاویر ذیل نمایش داده شده است. آغاز این فعالیت هنگامی است که کارگاه آرماتوربندی  دائر شده باشد و پیش نیاز دیگری ندارد.

جهت بافت قفس ها، آرماتورهای طولی با توجه به طول موردنظر بریده و آماده می شوند. محل هر تنگ (آرماتور عرضی) روی میلگرد طولی با گپ مشخص می­شود. در محل بافت قفس­، ابتدا سه عدد خرک را به عنوان شاسی نگهدارنده آرماتورهای طولی در هر طرف به فاصله یکسان از یکدیگر قرار می­دهیم. آنگاه دو عدد آرماتورهای طولی طرفین را در حالتی که به خرک تکیه می کنند قرارداده و سپس تعدادی از تنگ­ها در محل خود (که قبلا روی آرماتورهای طولی مشخص کرده­ایم) قرار گرفته و با سیم آرماتوربندی به دو آرماتور طولی بسته می شوند. گفتنی است که هرجا مشکل قرارگیری بوجود آید می­توان با اهرم قراردادن یک لوله یا میلگرد­، تنظیم فواصل را صورت داد. آنگاه با بقیه آرماتورهای اصلی طولی کار ادامه پیدا می کند .جهت بستن هریک از سایر آرماتورهای طولی به این ترتیب عمل می شود که پس از وارد کردن آرماتور موردنظر در قفس، برای قراردادن آرماتور مذکور در ترازی که باید قرار گیرد در هر نقطه اتصال آرماتور طولی با تنگ در تراز موردنظر، یک کارگر  آرماتور طولی را در ان نقطه بلند کرده در محل موردنظر نگه می دارند و کارگر دیگر، با سیم آرماتوربندی (که در صورت لزوم، می توان از سیم آرماتوربندی دولا شده استفاده کرد) میلگردهای طولی و عرضی را به یکدیگر متصل می کند.

گفتنی است که جهت سر دادن (لغزاندن) آرماتورهای طولی که وارد قفس می­کنیم روی طول قفس، از آرماتورهای افقی موقتی که به همین منظور به طور عرضی روی خرک ها قرار

می گیرند استفاده می شود.

قابل ذکر است که با توجه به انکه طول شاخه های آرماتور ١٢ متر می باشد، حداکثر طول هر قفس نیز معادل این عدد (١٢متر) است. بنابراین جهت شکل گیری قفس ٢۰ متری آرماتور، قطعه ١٢ متری و قطعه ای به طول مناسب (٨ متر بعلاوه طول موردنیاز برای اورلب) بافته شده و با یکدیگر اورلب می شوند که توضیح این روش در قسمت نصب قفس ها خواهد آمد.

١-١-١- استفاده از رینگ و آرماتورهای افقی نگهدارنده قفس آرماتور در دهانه چاه شمع

جهت نگه داشتن قفس آرماتور در دهانه ی چاه (به منظور اورلب کردن ان با قطعه بعدی) از داخل قفس آرماتور رینگ نگه دارنده­ی تعبیه شده آنرا به میلگردهای طولی جوش دهند و ضمنا جهت تثبیت ان لقمه هایی را زیر ان به شبکه جوش می دهند. المان مذکور وزن قفس را به آرماتورهای افقی که انتهای انها روی زیرزمین اطراف دهانه به طرفین چاه اتکا دارد منتقل می کند.

به این ترتیب از فروافتادن احتمالی قفسی که در دهانه ی چاه آویزان است جلوگیری خواهد شد. بدیهی است در صورت عدم لحاظ نمودن محاسبات لازم­، اتکا قفس به آرماتورهای عرضی آن (به جای تعبیه رینگ مناسب و اتکا به ان) امری اشتباه و خطرناک است و در این حالت احتمال جدایی و فروافتادن قفس به انتهای چاه خواهد بود

اطمینان از کفایت آرماتورهای افقی نگه دارنده در مقابل بار وزن قفس ضروری است. در همین راستا، این المانها می توانند میلگردهایی با قطر مناسب باشند که به صورت ٢ ، ٣ و یا ۴ تایی به یکدیگر جوش داده شده اند. بدیهی است در صورت عدم کفایت آرماتورهای مذکور، المان فوق تغییر شکل می دهد که این امر می تواند باعث فروافتادن قفس آرماتور در چاه شمع و بروز مشکلات بعدی گردد.

برای مشاهده ادامه مقاله دانلود کنید 

قسمت اول		قسمت دوم